Antireflux chirurgie

Wanneer er slokdarmreflux wordt vastgesteld, wordt meestal eerst een behandeling met aangepaste medicatie opgestart. Die geneesmiddelen verminderen de productie van zuur door de maag, waardoor de reflux minder belangrijk en vooral minder irriterend voor de slokdarm is. De symptomen verdwijnen min of meer en de ontsteking zal afnemen. 

Na enkele maanden of jaren stelt de patiënt meestal vast dat de symptomen terugkeren eens de medicatie wordt stopgezet. Dat komt omdat de geneesmiddelen jammer genoeg de sluitspier van de slokdarm (die de maaginhoud tegenhoudt) niet herstellen. 

Wanneer de reflux van terugkerende aard is, zal de arts in overleg met de patiënt beslissen om over te gaan tot antireflux chirurgie. 

De chirurgie van de gastro-oesofageale reflux bestaat erin de onderste sluitspier van de slokdarm te versterken door het bovenste deel van de maag te gebruiken. Dit deel wordt rondom het onderste deel van de slokdarm gefixeerd, daar waar zich de sluitspier bevindt. Je kan het beschouwen als een soort das rondom de slokdarm.

Deze techniek kan worden uitgevoerd door de bovenste helft van de buik te openen.
Sedert enkele jaren kan deze chirurgische techniek ook worden uitgevoerd via laparoscopie, maar alleen indien je heelkundige voorgeschiedenis en de preoperatieve onderzoeken geen tegenindicatie aantonen.

De factoren die de mogelijkheid vergroten om van operatie met gesloten buik (en dus via laparoscopie) over te gaan naar de techniek van open buik (= conversie) zijn bijvoorbeeld:

• obesitas (zwaarlijvigheid)
• een eerdere abdominale operatie, die zeer dichte vergroeiingen veroorzaakt.

Deze noodzaak is zeldzaam, maar de patiënt moet zich ervan bewust zijn dat dit mogelijk is. In een bepaald aantal gevallen is de methode van de laparoscopie niet mogelijk door de onmogelijkheid om de organen goed in beeld te brengen of te manipuleren. Dit zal vooraf besproken worden met de chirurg. 

Patiënten die dagelijks geneesmiddelen innemen, moeten dit vooraf melden aan de chirurg of iemand van de werkgroep. Dat is zeker het geval bij gebruik van: 

• aspirine;
• anticoagulantia (geneesmiddelen die de bloedstolling vertragen);
• anti-inflammatoire geneesmiddelen (tegen artritis, artrose, ...).

In overleg zal beslist worden hoe lang voor de operatie deze geneesmiddelen al dan niet moeten worden stopgezet. 

De avond voor de operatie moet de patiënt nuchter blijven vanaf middernacht. Het kan wel gebeuren dat op de ochtend van de operatie gevraagd wordt bepaalde geneesmiddelen in te nemen met een slok water. 

Vaak is pre-operatieve toediening van geneesmiddelen noodzakelijk. We hebben het dan over geneesmiddelen die moeten ingenomen of ingespoten worden voor de operatie. Daarom zal een lid van de medische ploeg een fijne naald of een katheter inbrengen in de aders om de geneesmiddelen die noodzakelijk zijn gedurende de operatie toe te dienen.

Bij deze operatie kunnen zich altijd bepaalde complicaties voordoen, zoals bij elke chirurgische ingreep.

Sommige verwikkelingen kunnen zich voordoen tijdens de operatie; de meest frequente zijn, bij wijze van voorbeeld:

• een bloeding;
• een verwonding aan een abdominaal orgaan (in de buik);
• en verwikkeling aan de longen;

Deze lijst is niet volledig. Wanneer er een complicatie optreedt tijdens de operatie, kan deze worden behandeld via de laparoscopie of via open chirurgie. 

Andere complicaties kunnen zich voordoen na de operatie:

• een post-operatieve bloeding;
• een verwonding aan de ingewanden die pas nadien blijkt;
• een infectie aan de littekens;
• een infectie in de buik, in de longen, in de urinewegen, ...

Hoe zal de patiënt zich voelen na de operatie? En welke nazorg moet in rekening wordeng gebracht na de ingreep? 

Lees meer over het postoperatieve verloop van antireflux chirurgie