Behandeling van post-trombotisch syndroom

Dit gebeurt dan door middel van ballondilataties en plaatsen van stents. 
Eerst wordt ergens op het verloop van de ader een voerdraad ingebracht en hierover een katheter. Deze laatste wordt opgeschoven tot aan de vernauwing. Dan wordt getracht met een voerdraadje het verstopte stuk van de ader te passeren. Over die voerdraad wordt dan een ballon opgeschoven en wordt de verstopte ader opgerekt.

_{Figuur: het terug open maken van verstopte aders in de onderbuik.}

Om te voorkomen dat die vervolgens weer gaat dichtslibben wordt een stent geplaatst. Zo’n stent is een metalen buisje dat een radiale kracht heeft. Daarmee bedoelen we dat die stent zichzelf openzet tot een bepaalde vooraf gekozen diameter en aldus de aderwand ondersteunt en het bloedvat openhoudt.
 

_{Figuur: Een voorbeeld van een veneuze stent.}

Het is niet altijd mogelijk om alle aders open te maken met een ballon of stent. Op bepaalde plaatsen is het zelfs afgeraden, zoals ter hoogte van de dij en lies. 

Zeker als er voornamelijk littekenvorming is met trabeculaties en ter hoogte van plaatsen waar meerdere aders samenvloeien, moet er een andere techniek gebruikt worden. Dit  houdt in dat het littekenweefsel in de ader zelf heelkundig wordt verwijderd. Deze techniek heet ‘endophlebectomie’. 
_{Figuur: Endophlebectomie of het heelkundig verwijderen van trabeculaties in de ader.}

Bij het herstel van een klep mag ze niet te veel beschadigd zijn. De losse flarden worden dan gehecht en de klep wordt strak vastgemaakt. Deze techniek heet ‘valvuloplastie’. Er bestaan heel wat variaties op.

Een andere oplossing – als het niet meer mogelijk is de kleppen te herstellen – is het maken van een nieuwe klep. Door een flap te creëren van en in de wand van de ader, maak je een nieuwe klep. De bekendste techniek hiervoor is het plaatsen van een in het Italiaanse Modena ontwikkelde neovalve. 
_{Figuur: schematische voorstelling van een het vormen van en nieuwe klep, een noeovalve.}